و از نامه هاى آن حضرت- عليه السلام- است، كه بنوشت به اميران شهرها در خواستن نماز: (اما بعد)، پس بگذاريد با مردمان نماز پيشين را آن هنگام كه سايه آفتاب مانند جاى فرو خفتن بر(گردد)، و بگذاريد با ايشان نماز ديگر را و (حال آن كه) آفتاب سپيد باشد (و روى به زردى ننهاده باشد، و) زنده (باشد) در عضوى از روز هنگامى كه بروند در آن دو فرسخ (از مسافت را)، و بگذاريد با ايشان نماز شام را هنگامى كه روزه گشايد روزه دار، و باز گردد حاجى از عرفات، و بگذاريد با ايشان نماز خفتن را هنگامى كه متوارى (و پنهان) شود (سرخى) آفتاب تا سيك شب، و بگذاريد با ايشان نماز بامداد را در وقتى كه مرد بشناسد روى صاحب خود را، و بگذاريد با ايشان نماز ضعيفترين ايشان، و مباشيد اصحاب بلا و فتنه (به دراز ساختن نماز تا نباشد بر ضعيفان و پيران دشوار).
لطفا منتظر باشید ...
