و گفت او- عليه السلام: مر هر مردى را سرانجامى است: شيرين يا تلخ.
حکمت 144
و گفت- عليه السلام: مر هر رو آورنده اى را پشت فرو كردنى است، و آنچه ادبار كرد گويى كه نبود.
حکمت 145
و گفت- عليه السلام: گم نيابد صبر كننده فيروزى را، و اگر چه دراز شود او را روزگار.
حکمت 146
(و گفت او- عليه السلام): رضا دهنده به فعل گروهى همچو داخل باشنده (است) در آن با ايشان، و بر هر داخلى در باطل دو بزه باشد: بزه گناه عمل (كردن) به آن، و گناه رضا دادن به آن.
لطفا منتظر باشید ...
