و گفت- عليه السلام مر كميل پسر زياد نخعى (را): اى كميل! امر كن اهل خود را كه شبانگاه كنند در كسب كرمها، و به شب بروند (در بر آوردن) حاجت آن كس كه او خفته باشد. به حق خدايى كه تمام فراگرفت شنوايى (او) مر آوازها را، نيست يكى از (مردمان) كه به وديعه نهد دلى را شادى الا آنك بيافريد خدا براى او از آن شادى لطفى يا فرشته اى. پس چون فروآيد به او حادثه(اى)، روان گرداند آن (لطف) را همچو آب در نشيب آمدن او تا براند آن (حادثه) را از او، چنان كه برانند غريبه شتر را.
حکمت 250
چون درويش شويد پس تجارت كنيد با خدا به صدقه دادن.
حکمت 251
وفا مر اهل غدر را غدر باشد به نزديك خدا، و غدر با اهل غدر وفا باشد به نزديك خداى تعالى.
لطفا منتظر باشید ...
