حکمت 209و گفت- عليه السلام: حسد بردن دوست، از بيمارى و سستى دوستى باشد.حکمت 210بيشترين مواضع افتادن عقلها زير برقهاى طمعها (است).حکمت 211نيست از عدل، حكم كردن بر اعتماد به گمان.