کلمه غريب 009 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

عزیزالله جوینی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

کلمه غريب 009

و در سخن او- عليه السلام- (است): بوديم ما كه چون سخت مى شد حرب، پناه مى گرفتيم به رسول خدا- صلعم- پس نبود يكى از ما نزديكتر وا دشمن از او. (سيدرضى گويد): و معنى اين (سخن) آن است كه چون بزرگ شود و قوى گردد ترس از دشمن، و سخت شود دندان گرفتن حرب، پناه گيرند مسلمانان وا قتال رسول خدا - صلعم- به نفس او، پس فروفرستد خداى تعالى نصرت را بر ايشان به (سبب) رسول، و ايمن شوند (از) آنچه بودند كه مى ترسيدند آن را به جايگاه آن. و گفت او: چون سرخ شود كارزار كنايت است از سخت شدن حرب يا كار، (و) به درستى كه گفته اند در اين (كلام)، گفتارها، خوبترين آن آنست كه تشبيه داد گرم شدن حرب (را) به آتشى كه آن جمع كند حرارت را و حمرت را به كردن (آن) و رنگ آن. و از آنچه قوت مى دهد اين (قول را)، گفتن پيغمبر- صلعم- (است)، و به درستى كه ديد شمشير زدن مردمان را روز جنگ حنين - نام موضعى (است)- و آن بود حرب هوازن: اكنون گرم شد تنور حرب و وطيس: جاى افروختن آتش است، پس مانند كرد- عليه السلام- آنچه گرم شود از شمشير زدن قوم به زبانه زدن آتش و سختى آلت آن (حرب) به آن (آتش). به آخر رسيد اين فصل و باز (مى)گرديم وا راه غرض و مقصود اول در
اين باب.

/ 398