و گفت- عليه السلام: نگرفت و نگيرد خدا بر اهل نادانى تا كه آموزند، تا كه گرفت و گيرد بر اهل علم كه آموزانند، و درود داد خدا بر محمد و آل او همه، (كه پاكيزگان و) پاكان(اند). (سيدرضى فرمايد، در اين هنگام به آخر رسيد سخنان برگزيده اميرمومنان، على بن ابى طالب عليه السلام- در حالى كه ستايش مى كنيم خدا را بر آنچه كه منت نهاد بر ما از فراهم شدن وسائل مطلوب براى گرد آوردن چيزى كه پراكنده بود و نزديك گردانيدن آنچه كه دور بود از سخنان آن حضرت. و ما بر آن شديم- هم چنان كه در اول كتاب گفته شد- چند ورقى بى نوشته در پايان هر باب بگذاريم تا آنچه كه بعد از اين به دست مى آوريم بر آن افزوده گردد، تا شايد بر ما روشن شود بسيارى از رموز و پنهانيهاى كلام آن حضرت. هيچ توفيقى حاصل نمى شود جز به كمك و يارى حق تعالى كه اوست نگهدارنده مردمان و بهترين تكيه گاه و كارگزار براى ما، و اين كتاب در ماه رجب، سال چهارصد هجرى به پايان آمد. سپاس مى گويم خدا را و درود مى فرستم بر محمد مصطفى و اهل بيت او كه همگى پاك و پاكيزه اند).
حکمت 470
و گفت- عليه السلام: بدترين برادران آن كسى است كه تكليف كنند براى او.
حکمت 471
و گفت- عليه السلام: چون حشمت كند مومن با برادر خود، به درستى كه مفارقت كند از او.
لطفا منتظر باشید ...
