و گفت- عليه السلام: گفتارها نگاه داشته (شده) است، و سرها آشكارا شده، و هر نفسى به آنچه كسب كرد گرو كرده، و مردمان نقصان شدگان عيب آوردگان(اند)، مگر آن كس را كه نگه دارد خدا. وسائل ايشان بزه مند شونده، و جواب دهنده ايشان رنج بر خود نهنده، نزديك (باشد كه) فاضلترين ايشان به راى، باز گرداند (او را) از فضل راى خود رضا و خشم و نزديك باشد سخت ترين ايشان (به چوب كه) پوست بر كند (او را) نگرستن، و (از حال خود بگرداند او را) به يك سخن (كه صادر شود از روى هواى نفس).
حکمت 336
(اى) گروه مردمان! بپرهيزيد از خدا، چندا از اميد دارند(ه اى) كه نرسد به آن، و بنا نهنده(اى) كه ساكن نشود (در) او، و جمع كننده(اى) كه زود (باشد) ترك كند آن را، و شايد كه او از (راه) باطلى كه جمع كند آن را، و (يا) از حقى كه باز دارد آن را. برسيد به او (از راه) حرام پس برداشت به آن (حرام) گناهها، پس بازگشت به گناه خود و برسيد بر پروردگار خود اندوهگين (و) متحير، به درستى كه زيان كار گشت به دنيا و آخرت، (و) آن زيانكارى(يى است) هويدا.