حکمت 258 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

عزیزالله جوینی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 258

و سوال كرد از او مردى كه بشناساند او را كه ايمان چيست؟ پس گفت- عليه السلام: چون فردا باشد بيا به من تا خبر دهم تو را بر شنوائيهاى مردمان، پس اگر فراموش كنى تو گفتار مرا نگهدارد آن را بر تو غير تو. به درستى كه سخن همچو شتر (رمنده) شده باشد كه بيابد آن را اين (شخص به وجه صواب)، و خطا كند آن را اين (ديگر). (سيدرضى گويد): و به درستى كه ياد كرديم آنچه جواب داد (آن حضرت) او را به آن، در آنچه پيش فراداشت از اين باب، و او گفت آن را: كه ايمان بر چهار شاخه ها است.

حکمت 259

و گفت- عليه السلام: اى پسر آدم! بر مدار غم روز خود آنك نيامده (است) به تو بر روز تو آنك به درستى كه آمد(ه است) به تو، به درستى كه آن اگر باقى باشد از عمر تو (در اين عالم) آورد خدا در آن (روز) روزى تو را.

حکمت 260

دوست دار دوست خود را آهسته و نرم، شايد كه بشود دشمن تو روزى، و دشمن دار دشمن خود را آهسته (و نرم)، شايد كه بشود و بباشد دوست تو روزى.

/ 398