نامه 026-به يكى از ماموران زكات - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

نامه 026-به يكى از ماموران زكات

و از جمله عهدنامه آن حضرت- عليه السلام- است، وا بعضى عاملان او (و) به درستى كه بفرستاد او را بر (جمع) صدقه: امر مى كنم او را به تقواى خدا در پنهانيهاى كار او، و پوشيده هاى عملهاى او، آن جا كه نيست گواه و حاضر جز او (سبحانه)، و نه وكيل و كاردان جز او، و امر مى كنم او را كه عمل نكند به چيزى از طاعت خدا در آنچه ظاهر است پس خلاف كند وا غير آن در آنچه پنهان است، و هر كس كه مختلف نباشد پنهانى او و آشكاراى او، و فعل او و گفتار او به درستى كه بگزارد(ه است) امانت را، و خالص كرد(ه) عبادت را. و امر مى كنم او را كه به رو وا نزند ايشان را، و بهتان ننهد ايشان را، و رغبت بنگرداند از ايشان (به جهت) فضل كردن به اميرى بر ايشان، به درستى كه ايشان برادرانند در دين، و يارانند بر بيرون آوردن حقها. و به درستى كه مر تو را در اين صدقه بهره اى (است) واجب كرده، و حقى معلوم شده، و (تو را است در اين صدقه) شريكانى (از) اهل بيچارگان، و ضعيفانى (از) خداوند(ان) درويشى. و به درستى كه تمام (د)هنده ام تو را حق تو پس تمام بده ايشان را حقهاى ايشان، و اگر نكنى به درستى كه تو از بيشتر مردمان (در) روز قيامت (دشمن دارنده ترى)، و هلاكت
باد مر آن كس را كه خصومت كند (با او) نزديك خدا درويشان و بيچارگان، و سوال كنندگان و بازداشتگان از حقهاى ايشان، و وام برآمده و راه گذرى! و هر كه طلب اهانت كند به امانت، و چرا كند در خيانت، و ندار(د) پاكيزه نفس خود را و دين خود را از آن، به درستى كه حقير كرد نفس خود را در دنيا، و او در آخرت خوارتر و رسواتر (است)، و به درستى كه بزرگترين خيانت خيانت (كردن به) امت است، و سخت ترين كينه و خيانت كينه و خيانت (به) ائمه باشد. (و السلام).