لطفا منتظر باشید ...
نامه 067-به قثم بن عباس
و از نامه هاى آن حضرت- عليه السلام- است، با قثم پسر عباس- رحمت خدا بر او باد- و او عامل (آن حضرت) بود بر مكه: پس از اداى فرائض، پس راست دار براى مردمان حج را، و پند ده ايشان را به عقوبتهاى خدا، و بنشين براى ايشا(ن) بامداد و نماز شام، پس فتوا ده طلب كننده فتوا را، و بياموزان جاهل را، و با ياد ده عالم را و بايد كه نباشد مر تو را وا مردمان رسولى جز زبان تو، و نه حاجبى الا روى تو. و باز مدار خداوند حاجت را از ديدن تو به (سبب) آن (حاجت)، به درستى كه آن را اگر برانند از درهاى تو در اول وارد شدن او نستايند تو را در آنچه پس از (آن باشد) بر گزاردن آن. و نظر كن با آنچه جمع آوردند نزديك تو از مال خدا، پس صرف كن آن را وا آن كس كه پيش تو باشد از صاحب عيال و گرسنگى، (در حالى كه) فرا رسانند(ه باشى) آن را به جايگاههاى درويشيها بى قياس و حاجتها، و آنچه افزون شود از اين، پس بردار آن را (و روانه كن) به (سوى) ما تا قسمت كنيم در آن كس كه نزد ما باشد. و امر كن اهل مكه را تا فرانگيرند از ساكن مكه اجرت مسكن، به درستى كه خداى تعالى مى گويد: كه يكسان باشد مقيم در مكه و از جائى بيامده، پس عاكف: مقيم باشد به مكه، و از جائى بيامده: آنك حج كند به او از غير اهل مكه، توفيق دهد ما را خدا و شما را (از براى محبتهاى خود، و السلام).
