خطبه 230-در سفارش به تقوا
و از خطبه هاى آن حضرت- عليه السلام- است وصيت مى كنم شما را اى مردمان! به پرهيزگارى خدا، و (به) بسيارى حمد و شكر او بر نعمتهاى او (كه مى رسند) به شما، و نعمتهاى او (كه واقع شده اند) بر شما، و (به آزمايش او از) كردار نيك (و بد) او (كه) نزديك شما (است)، پس چندا كه خاص كرد شما را به نعمتى، و دريافت شما را به رحمتى، برهنه و ظاهر عورت شديد براى او (يعنى به معاصى و فساد پرداختيد)، پس بپوشانيد شما را، و شروع كرديد شما (به فساد از) براى فرا گرفتن او مر شما را پس زمان داد شما را. وصيت مى كنم شما را به ياد كردن مرگ، و كم كردن (و) برداشتن غفلت از او- مرگ- و چگونه باشد غافل شدن شما از آنچه (كه) نيست كه غافل شود از شما، و طمع كردن شما در آنچه كه نيست كه مهلت دهد شما را؟ پس پسنده است واعظى به مردگانى كه معاينه كرديد ايشان را (كه) برداشتند وا گورهاى ايشان نه سواران، و فرو فرستادند در آنجا نه فرو آيندگان، گوئى كه ايشان نبودند مر اين دنيا (را) عمارت كنندگان، و گوئى كه سراى آخرت هميشه ايشان را بود (خانه و) سرا. تنها بگذاشتند آنچه بودند ايشان كه وطن داشتند آن را، و وطن گرفتند آنچه بودند كه وحشت داشتند آن را، و مشغول بودند بدانچه مفارقت (كرده) بودند (از آن)، و ضايع كردند آنچه با او- يعنى آخرت- نقل كردند، نه از زشتى مى توانند نقل كردن (و توبه كردن)، و نه در خوبى و كار نيك توانند زيادت كردن، انس گرفتند به دنيا پس بفريفت ايشان را، و اعتماد كردند به آن پس بينداخت ايشان را. پس پيشى گيريد- رحمت كند خدا شما را- وا منزلهاى خود آنك فرموده اند شما را كه عمارت كنيد آن را، و آن كه رغبت دادند شما را در او و وا خواندند شما را به آن، و تمام كردن خواهيد نعمتهاى خدا را بر شما به صبر كردن بر طاعت و دورى كردن مر نافرمانى او را، به درستى كه فردا از امروز نزديك است. چه زود (و شتابنده) است ساعتها در (گذشتن) روزها، و چه زود است روزها در (گذشتن) ماهها، و چه زود است ماهها در (گذشتن) سالها، و چه زود است سالها در (گذشتن) عمر(ها! و سپاس مر خداى را كه پروردگار جهانيان است).