و از نامه هاى آن حضرت- عليه السلام- است، وا عبدالله پسر عباس- رحمت خدا بر او باد: (اما) پس از حمد خدا، به درستى كه نيستى تو پيشى گيرنده اجل خود را، و نه روزى داده (شده) آنچه (كه) نيست مر تو را، و بدان به درستى كه روزگار دو روز است: روزى مر تو را، و روزى بر تو، و به درستى كه دنيا خانه (گردش) دولت(ها) است، پس (آنچه كه) باشد از دنيا مر تو را آيد به تو (با وجود) ضعيفى (و سستى) تو، و آنچه باشد از دنيا بر تو كه باز ندارى او را به قوت خود.
لطفا منتظر باشید ...
