و روايت كردند كه رفع كردند به او دو مرد (را كه) دزدى كرد(ه بود)ند از مال خدا: يكى از آن (دو) بنده(اى بود) از مال خدا، و ديگرى از مال و كالاى مردمان. پس گفت: اما اين پس آن مال خدا (است) و نيست حد بر او، مال خدا بخورد(ه است) بعضى (از) او بعضى را، و اما ديگرى بر او باشد حد، پس قطع كرد دست او را.
حکمت 264
(و گفت او- عليه السلام): اگر راست (و استوار) باشد هر دو قدم من از اين جاى بلغزيدن، هر آينه تغيير دهم چيزها(ئى) را.