و از سخنان آن حضرت- عليه السلام- است مر ابى ذر را- رحمه الله (عليه)- آنگاه كه بيرون كردند وا ربذه اى ابى ذر! به درستى كه خشم كردى تو براى خدا، (پس) اميد دار آن كس را كه خشم گرفتى مر او را، به درستى كه قوم ترسيدند تو را بر دنياى ايشان و ترسيدى تو بر دين تو، پس دست بدار در دستهاى ايشان آنچه ترسند ايشان از تو بر آن، و بگريز از ايشان بدانچه مى ترسى تو از ايشان بر او، پس چه محتاجند ايشان وا آنچه باز داشتى تو ايشان را، و چه سنى هستى تو از آنچه باز داشتند تو را؟ و زود بود كه بدانى كه كيست سودمند فردا، و بيشتر حسد برنده؟ و اگر به درستى كه آسمانها و زمينها باشند بر بنده اى با هم بسته پس بپرهيزد از خدا، هر آينه كه گرداند خدا مر او را از ايشان خلاصى. بايد كه انس ندهد تو را جز حق، و نيارد وحشت تو را جز باطل، پس اگر قبول كنى تو دنياى ايشان را هر آينه دوست فرا گيرند تو را، و اگر وا بريدى تو از ايشان هر آينه ايمن گردى تو.