حکمت 220 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 220

پسنده است به قناعت پادشاهى (كردن)، و به حسن خلق نعمت (داشتن).

حکمت 221

و سوال كردند او را (- عليه السلام-) از گفتار خدا(ى تعالى) كه: باقى داريم و زندگانى دهيم او را زندگانى(يى) پاك، پس گفت: آن است قناعت.

حکمت 222

شركت كنيد با آن كس كه روى آورده باشد بر او روزى، به درستى كه او سزاوارتر باشد به توانگرى، و سزاوارتر باشد به رو(ى) آوردن بهره.

حکمت 223

و گفت- عليه السلام- (در معنى قول خداى تعالى): به درستى كه خدا امر (مى)كند به عدل و احسان: عدل، انصاف است، و احسان، فضل كردن است.