(و) به درستى كه سوال كردند از ايمان، گفت- (عليه السلام): ايمان شناختن است به دل، و اقرار كردن است به زبان، و عمل كردن است به جوارح.
حکمت 219
- هر كه گردد بر دنيا اندوهگن، به درستى كه گردد مر تقدير خدا را خشم گيرنده، و هر كه گردد كه شكايت كند به مصيبتى كه فرو آيد به او، به درستى كه شكايت كند پروردگار خود را. و هر كه آيد به (نزد) توانگرى پس تواضع كند مر توانگرى او (را)، برود ثلث دين او، و هر كه خواند قرآن پس بميرد، پس دربرند در دوزخ، پس او از آن كس باشد كه فراگير(د) آيتهاى خدا را به افسوس. و هر كه حريص شود دل او به دوستى دنيا، وادوسد از آن (دنيا) به سه چيز: غمى كه دور نشود از او، و حرصى كه ترك نكند او را، و اميدى كه در نيابد او را.
لطفا منتظر باشید ...
