و از خطبه هاى آن حضرت- عليه السلام- است: اى بار خدا! هر كدام بنده از بندگان تو (كه) بشنيد گفتار ما را (كه) راست باشنده (است) غير گردنده (از حق)، و صلاح آورنده (است) در دين و دنيا غير تباه كننده، پس باز استاد (از قبول) بعد از شنيدن آن (گفتار، نيست) مر آن را (سببى) جز باز استادن و فرار (كردن) از نصرت تو، و درنگ كردن از قوى كردن و عزيز گردانيدن دين تو. به درستى كه ما گواه مى گيريم تو را بر او (از براى محاكمه روز قيامت)، اى بزرگترين گواهى دهندگان (در) گواهى دادن، و گواه گيريم بر او همه آن كس را كه ساكن گردانيدى بر (روى) زمين و (در) آسمان خود، پس تويى از آن (پس) بى نياز(ى) كننده از يارى كردن او، و فرار گيرنده مر او را به گناه (او).
خطبه 204-آفريدگار بى همتا
و از خطبه هاى آن حضرت- عليه السلام- است: شكر و سپاس مر خدا را كه بزرگوار است از مانند آفريدگان، غلبه كننده- يعنى در نيابند بزرگى تو را- (بر) گفتار صفت گويندگان، پيدا (است) به (سبب) عجب آورنده هاى تدبير او مر نظر كنندگان را، ناپيدا (است به سبب) بزرگى عزت او از انديشه هاى وهم كنندگان. عالم و دانا (است) بى كسب (دانش)، و نه به زياد گشتن علم (نيازمند است)، و نه (از) علمى فايده گرفته، تقدير كننده (است) مر همه كارها را بى انديشه، و نه به ضمير دل، آن كه نپوشد او را تاريكيها، و در روشنى نشود به (سبب) روشنيها، و نرسد او را شبى، و نرود بر او روزى، نيست در يافتن او به ديدن، و نه علم او به خبر دادن.بخشى از اين خطبه در وصف رسول خدا- صلعم- است: بفرستاد او را به روشنى (نبوت)، و مقدم داشت او را در گزيدن، پس ببست به (سبب) او گشادگيها و شكافها را، و غلبگى جست به (سبب) او مغالبه كننده او را، و رام كرد به او دشوارى را، و آسان و نرم كرد به او درشتيها را، تا كه رها كرد و جدا كرد گمراهى را از راست و چپ.
لطفا منتظر باشید ...
