خطبه 224-در باب زيانهاى زبان - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

عزیزالله جوینی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 224-در باب زيانهاى زبان

و از سخنان آن حضرت- عليه السلام- است: بدان به درستى كه زبان پاره اى گوشت است از آدمى، پس نيكبخت نگرداند او را گفتار چون باز ايستد (آدمى از آن گفتار)، و مهلت ندهد او را سخن گفتن چون فراخ فراگيرد در سخن گفتن، و به درستى كه ما اميران سخن ايم، و در ميان ما در آويخت رگهاى آن كلام، و بر ما فرو آويخت شاخه هاى او. و بدانيد- رحمت كناد شما را خدا- به درستى كه شما در زمانى (واقع شده ايد) كه گوينده به حق در او اندك است، و زبان از راستى كند است، و ملازم مر حق حقير است، اهل آن زمان مقيمانند بر نافرمانى، صلح كنندگانند بر مداهنه كردن، جوانان ايشان بى شرم است، و پير ايشان بزه كار است، و عالم ايشان منافق، و خوانندگان ايشان آميزنده است دوستى به دشمنى، ندارد بزرگ خرد ايشان بزرگ ايشان را، و عيال خود نگرداند توانگر ايشان درويش ايشان را.

/ 398