هر كه صبر كند بايد كه باشد چون صبر (كردن) آزاد مردان، والا اندوه وا برد (چون) اندوه وا بردن كار ناآزمودگان.
حکمت 406
و گفت- عليه السلام، مر اشعث پسر قيس (را در حالى كه) تعزيت دهنده (بود او را از فوت پسرش): اگر صبر كنى چون صبر (كردن) بزرگان (نيكو باشد)، و اگر نه اندوه وا برى تو چون اندوه وا بردن بهائم.
حکمت 407
و گفت- عليه السلام، در صفت دنيا: دنيا بفريبد و گزند كند و برود، به درستى كه خداى تعالى نپسندد (كه دنيا را) ثواب دوستان خود (گرداند)، و نه عقوبتى مر دشمنان او را. به درستى كه اهل دنيا چون سوارانى اند، ميان وقتها(ئى كه) فروآيند، چون آواز كند به ايشان راننده ايشان پس كوچ كنند.
لطفا منتظر باشید ...
