ترجمه نهج البلاغه

عزیزالله جوینی

نسخه متنی -صفحه : 398/ 376
نمايش فراداده

حکمت 400

هر كه بيندازد حق را، بيفكند او را (حق).

حکمت 401

و گفت- عليه السلام: دل مصحف بصر است.

حکمت 402

پرهيزگارى مهتر خلقها است.

حکمت 403

مگردان تيزى زبان خود را بر آن كس كه در سخن آورد تو را، و (مگردان) رسائى گفتار تو (را) بر آن كس كه راست گردانيد تو را براى سخن.

حکمت 404

بس است تو را ادبى براى نفس تو، پرهيزيدن آنچه كراهت دارى تو مر غير خود را.