ترجمه نهج البلاغه

عزیزالله جوینی

نسخه متنی -صفحه : 398/ 386
نمايش فراداده

حکمت 440

و گفت- عليه السلام: هر كه بزرگ شمرد مصيبت خرد را آزمايش كند او را خدا به بزرگ مصائب.

حکمت 441

هر كه بزرگ نمايد بر او نفس او، آسان باشد بر او آرزوى او.

حکمت 442

مزاح نكند مردى مزاح كردنى مگر كه بيندازد از عقل خود انداختنى.

حکمت 443

زهد (و بى رغبتى) تو در (كسى كه) رغبت كننده (است) در تو، نقصان بهره اى باشد. و رغبت تو در (كسى كه) بى غربت (است) در تو، حقارت نفس باشد.