ترجمه نهج البلاغه

محمد علی انصاری قمی

نسخه متنی -صفحه : 305/ 211
نمايش فراداده

حکمت 023

از كفارات گناهان بزرگ: درمانده را بفرياد رسيدن، و اندوهناك را خورسند ساختن است.

حکمت 024

پسر آدم همينكه ديدى پروردگارت پى درپى نعمتهايش را بر تو ميفرستد از او بترس (و بجاى شكر نعمت موجبات نقمت را فراهم ميار).

حکمت 025

هيچگاه كسى چيزى را در دل نگرفت جز آنكه آن چيز در لغزشهاى زبان و دگرگون شدنهاى رخسارش هويدا ميگردد.

حکمت 026

ماداميكه درد در كار رفتن است، با آن بمماشاه و بردبارى باش.

حکمت 027

بهترين زهد آنست كه آن را پنهان دارى (و خود را نزد مردم زاهد وانمود نكنى).