ترجمه نهج البلاغه

محمد علی انصاری قمی

نسخه متنی -صفحه : 305/ 242
نمايش فراداده

حکمت 162

بسا يك خوردن كه خوردنهاى ديگر را جلو گيرد (اين مثل در هر جا جارى، و هر كس پاى از مركزش فراتر نهد حرمان و نوميدى نصيبش گردد.

حکمت 163

مردم بدانچه نادانند دشمنند.

حکمت 164

هر آنكه براههاى انديشه ها روى آورد مراكز نادرستى را بشناسد (و از مشورت كردن نتايج نيكو عائدش گردد)

حکمت 165

هر آنكه نيزه خشم را براى خداى بسوهان زند در نابودى باطل ما همه توانائيش توانا باشد.

حکمت 166

هر آنگاه از كارى ترسيدى خويشتن در آن درافكن چرا كه سختى ترسيدن از آن مهمتر از خود آن چيزى است كه از آن ميترسى.