حکمت 155 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 155

هر آنكه حق گذارى كند از كسيكه براى او حق گذارى نميكند البته او را بندگى كرده است.

حکمت 158

خودخواهى موجب محروميت از فزونى است.

حکمت 159

مرگ نزديك است، و با هم بودن اندك (بدنامى حيات دو روزى نبود بيش، آنهم كليم با تو بگويم چسان گذشت، يك روز صرف بستن دل شد باين و آن، روز ديگر بكندن دل ز اين و آن گذشت)

حکمت 160

آنكه را دو چشمى روشن است، بامداد برايش نمايان است.

حکمت 161

از سر گناه گذشتن آسانتر، تا از خداى آمرزش خواستن.