تلخكامى جهان شيرينكامى آخرت است، و شيرينكامى جهان تلخكامى آخرت.
حکمت 244
خداوند براى پاكيزگى (دلها بندگان از زنگ شرك) ايمان را واجب ساخت، و نماز را براى منزه بودن از كبر و سركشى، و زكوه را سبب زيادتى روزى (فقراء) و روزه را براى آزمايش اخلاص مردم، و حج را براى نيرومندى دين، و جهاد را براى ارجمندى اسلام، و امر بمعروف و نهى از منكر را براى اصلاح كار مردم عوام و جلوگيرى نادانان (از گناهان) و صله رحم را براى زيادتى عدد و قصاص را براى حفظ خونها، و برپا داشتن حدود را براى اهميت دادن بحرامها، و نخوردن شراب را براى نگهدارى خرد، و دورى از دزدى را براى بكار افكندن پاكدامنى، و زنا نكردن را براى حفظ نسب و خويشى، و لواط نكردن را براى بسيارى نسل، و شهادت را براى پشتيبانى انكار شده ها، و دروغ نگفتن را براى شرافت راستى، و سلام و درود (و احترام بر يكديگر) را براى ايمنى از مراكز ترس، و امامت و پيشوائى را براى نظم امور مردم و فرمانبردارى (از آن امام) را براى بزرگى مقام امامت (بر مردم فرض و واجب ساخته و مسلمانان بايد كاملا از آنها پيروى كند و آنها را بكار بندد).
حکمت 245
بهنگاميكه ستمگر را سوگند دادن خواستيد، سوگندش دهيد باينكه او (بحول و قوه خودش متمسك و) از قدرت و توانائى خدا بيزار است، زيرا او اگر بدروغ سوگندى چنين خورد بزودى بكيفر رسد، لكن اگر سوگند ياد كند باينكه خدائى جز خداى يكتا نيست در كيفرش شتاب نميشود براى اينكه خداوند پاك را به يكتائى ستوده است (و باينجهت مستحق مهلت نيز ميگردد.
حکمت 246
پسر آدم تو خود وصى و جانشين خويشتن باش، و هر كاريكه ميخواهى پس از تو با مالت بكنند آنكار را خودت بجاى آر (و براى روز گرفتاريت خودت چاره بينديش).