اشعث ابن قيس را پسرى بود و مرد، حضرت بتعزيتش فرمود: اى پسر قيس اگر بر مرگ فرزندت سوگوارى كنى، براى پيوندى كه بين تو و او است سزاوار است اندوهگين باشى و اگر شكيبائى كنى، هر معصيت و اندوهى را نزد خدا پاداشى است. اشعثا اگر صبر كنى قضاى خداوندى بر تو جارى ميگردد، و تو با اجر و مزدى، و اگر اندوه و جزع را پيش گيرى باز قضاى خداوندى بر تو جارى ميگردد، و تو با ورز و وبالى، اى اشعث پسرت تو را مسرور داشت و حال آنكه بر تو بلاد فتنه بود و تو را محزون نمود، و حال آنكه بر تو ثواب و رحمت است.
حکمت 284
همينكه آن حضرت عليه السلام پيكر پاك رسول خدا صلى الله عليه و آله را بخاك سپرد فرمود: يا رسول الله شكيبائى چيز خوبى است، اما نه در مرگ تو، بيتابى و اندوه زشت است ولى نه در جدائى از تو، مصيبت بر مرگ تو بزرگ است، و پيش و پس از تو (بر هر كس ديگر كه باشد) كوچك و آسان است
حکمت 285
نادان را همنشين مباش، چرا كه او كارش را براى تو بيارايد، و تو را همچون خويش (نادان)
حکمت 286
ميان مشرق و مغرب خاور و باختر را از آن حضرت پرسيدند درازى آن چند است فرمود: چندانكه خورشيد يكروز گردش كند (پاسخ حضرت معين نميكند كه ما بين مشرق و مغرب چقدر و چند هزار فرسخ است لكن سائل را قانع ميكند) در حديث است كه روزى حضرت رسول صلى الله عليه و آله از جبرئيل پرسيدند ظهر شده است عرض كرد لا، نعم. نه، آرى حضرت علت اينگونه جواب را پرسيدند، عرضكرد: هنگاميكه گفتم نه پانصد فرسخ راه بزوال مانده بود خورشيد بمحض اينكه گفتم نه پانصد فرسخ راه را طى كرد گفتم آرى اينگونه اخبار و احاديث شايد پيش از زمان ما و پيدايش برق و تلويزيون براى شنونده ايجاد تعجب ميكرد، چه بسا كه اصلا باور نميكرد لكن در اين عصر كه يكنفر آمريكائى از يكهزار و پانصد فرسخ راه نفس كه ميكشد اثر آن نفس محسوس و بما ميرسد ابدا تعجب مورد ندارد.
لطفا منتظر باشید ...
