از سخنان آنحضرتست كه پس از اينكه طلحه و زبير نقص بيعت كرده به بصره گريختند و حضرت امام حسن (ع) از پدر بزرگوار خود درخواست كرد كه از پى آنها نتاخته و آماده جنگشان نشود، فرمود: به خدا سوگند من مانند كفتاريكه در سوراخش خوابيده نيستم كه مدتى صياد در كمين آن نشسته و براى فريبش بدست يا چوب نرم و آهسته بر زمين ميزند تا (اينكه او غافل شده و بخيال طعمه از لانه بيرون آمده) دستگير شود بلكه من به پشتيبانى كسيكه رو بحق آورده و شنواى فرمان خدا است شمشير كشيده و با گنه كارى كه پشت برحق كرده و در آن دچار شك و ترديد شده تا زنده هستم ميجنگم، پس به خدا سوگند كه من بعد از وفات رسول خدا همواره از حق خويش محرم و ممنوع و در كار خوديكه و تنها ايستاده بودم (لكن امروز كه يار و مدد كار پيدا كردم بايستى براى ترويج دين با دشمنان جنگ كنم.
خطبه 007-نكوهش دشمنان
(اين خطبه را حضرت در نكوهش مخالفين ايراد فرموده): (دشمنان ما) شيطان را در كار خودشان ملاك قرار دادند، شيطان هم آنان را شريك گرفته وسيله صيد و دام خود گردانيد، پس در سينه آنان تخم گذارد و جوجه بر آورد، بتدريج بنرمى و آهستگى با آنها رفتار كرده و آنها را در دامان خويش تربيت كرده و پرورش داد، تا جائيكه بچشمهاى ايشان مى بيند و بگوشهاى آنان مى شنود، آنان را بر لغزشها مسلط ساخت و گفتار ناروا را در نظرشان زينت داد، كارشان مانند كار كسى شد كه در گفتار و كردار شريك شيطان شده باشد و از زبان او سخن باطل و نادرست بگويد (از فرط كارهاى شيطانى بتمام معنى شيطان است.
خطبه 008-درباره زبير و بيعت او
روى سخن اميرالمومنين عليه السلام در اين خطبه با زبير است كه به اقتضاى وقت بيان فرموده (وقتى كه زبير با آن حضرت در مقام مقابله برآمد حضرت به او فرمود تو با من بيعت نموده و تحت فرمان من بايد باشى زبير گفت من توريه كرده و بزبان اقرار بيعت نموده و بدل منكر بوده ام حضرت فرمود) پس بتحقيق به بيعت با من اقرار كرده و در حال كه مدعى خلاف آنست بايد براى آن ادعا دليل روشنى بياورد و اگر نياورد داخل در بيعتى كه از آن خارج شده ميباشد و بايد از من اطاعت و فرمانبردارى نمايد.
لطفا منتظر باشید ...
