حکمت 297 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد علی انصاری قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 297

غيرتمند هرگز بزنا نيفتد (و با زن ديگرى هم بستر نشود، چون دست مكافات بالاخره ديگريرا با زنش هم بستر خواهد كرد).

حکمت 298

براى نگهدارى شخص اجل كافى است (مدت زندگانى كه در لوح محفوظ براى انسان معين شده است شخص را تا همان زمان نگهدارى ميكند و تا آن نرسد كسى نميرد).

حکمت 299

بشر با مرگ فرزند بخواب رود، و با تاراج رفتن بالش خوابش نبرد، سيد (ره) فرمايد: معنى فرمايش حضرت اين است كه مرد در كشته شدن فرزندش بردبار و شكيبا است، و لكن در دادن مالش ناشكيب است.

حکمت 300

دوستى پدران با هم بين پسران نزديكى و خويشى مى آورد (بهمان طوريكه دشمنى بين آنان در اينان هم توليد دشمنى نميكند) و خويشاوند بدوستى نيازمندتر است تا دوستى بخويشاوندى، (مثلى است معروف از كسى پرسيدند، برادرت را بيشتر دوست دارى، يا رفيقت را گفت برادر خوب است دوست و رفيق باشد).

حکمت 301

پندارهاى مومنين را پاس داريد (و آنها را در نيك و بد بكار بنديد) زيرا كه خداوند راستى را در زبانهاى آنها قرار داده است.

حکمت 302

ايمان بنده درست و كامل نيست جز آن موقع كه اطمينانش به آنچه در دست خدا است بيشتر باشد تا آنچه در دست خودش ميباشد (چون آنچه در دست خدا است باقى و آنچه در دست بنده است در معرض فنا است).

/ 305