لطفا منتظر باشید ...
خطبه 232-سفارش به ترس از خدا
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است (در پرهيزگارى و دورى از جهان و امر بپايدارى در برابر پيش آمدها) خداى را براى بخشيدن نعمتهايش مى ستايم، و براى اداى وظايف و گذاردن حقوقش (كه عبارت از واجبات دينى و قوانين اجتماعى است) از او خواهان ياريم، خداونديكه لشكرش (فرشتگان و پيمبران و سالكان راه حق بر دشمنانش هماره) پيرزوند، و مجد و عظمتش بزرگ است، و گواهى ميدهم باينكه محمد (ابن عبدالله صلى الله عليه و آله و سلم) بنده و فرستاده او است، او مردم را بفرمان بردارى از خدا خوانده، و با جنگ در راه دين بر دشمنان حق چيره و پيروزمند گرديد، اجتماع و هماهنگى بدخواهان بر تكذيب (رسالت) او و فرو نشاندن نور او او را از تلاش و كوشش (در آنراه) باز نداشت (تا پرچم اسلام را در جهان برافراشت مردم) پس بتقوا و پرهيز از خدا چنگ در افكنيد، كه آنرا رشته ايست محكم، و پناهگاهى است كه اوجش بلند است و ناگهان فرود آمد نهايش پيش دستى كنيد، و خويش را پيش از رسيدن و وارد شدنش آماده سازيد، چرا كه قيامت پايان كار (و چاره گرفتاريها پس از مرگ ميسر نيست) و براى پند دادن شخص خردمند، و عبرت گرفتن كسيكه بيخردى است مرگ كافى است، و شما پيش از به پايان رسيدن (دوران حيات و ديدار قيامت) چيزهائى ميدانيد از تنگى قبرها، بسيارى رنج و اندوه و مايوسى، ترس و بيم از جايگاه آگاهى (برزخى كه نتيجه اعمال را مشاهده ميكنيد، و وحشت و خوف پياپى، پس و پيش دنده ها، (از شدت فشار قبر) كر شدن گوشها، تاريكى لحد، و ترس عذابيكه خدا وعده كرده است، تنگى و گرفتارى گور، و مسدود كردن، (رخنه و روزنه طاق) آنرا با سنگ پهن (در اينصورت براى چه اينگونه دل بدنيا بسته، و از اين پيشامد سخت و دشوار فارغ نشسته ايد).بندگان خداى، خداى را، خداى را از او بترسيد (و براى پس از مرگ كارى كنيد) زيرا كه جهان بيكره ناگاه بر شما ميگذرد، و شما و قيامت بسته شده، به يك ريسمانيد، تو گوئى آن قيامت با نشانه هايش رسيده، و پرچمهايش را نزديك ساخته است، شما را سر راه خويش نگهداشته (تا بحسابتان برسند) و مانند آنست كه دشواريهايش را پيش آورده، و (همچون شتر) سينه هايش را بروى خاك گسترانيده است، و دنيا دست از مردم خود كشيده، و آنها را از كنارش رانده است، گوئى جهان روزى بود گذشت، يا ماهى بود كه بسر آمد، تازه اش كهنه، و فربه اش لاغر گرديد، (اقويا و گردنكشان ناتوان و بيچاره شده، و آنها را بازداشت كردند) در جاى تنگ و كارهاى بزرگ در هم و بر هم، و آتشيكه آزار و اذيتش سخت، صدايش بلند، شراره اش فروزان، نعره و نهيبش خشمناك، زبانه اش پر سوز و گداز، فرو نشستنش دور، هيزمش پرشعله، تهديدش پرهول، ته آن (از فرط تاريكى و دورى) ناپيدا، اطرافش تاريك، ديگهايش جوشان، و امور و كيفرش رسوا كننده است (چنين آتشى براى كيفر كفار، و گنهكاران و دشمنان خاندان رسالت و ولايت مهيا است، لكن نيكان و دوستان اهلبيت) و آن كسانيكه از پروردگارشان مى ترسند گروه گروه بسوى بهش
ت رانده ميشوند، در حاليكه (همه) از عذاب ايمن، و از نكوهش آزاد، و از آتش دوراند، بهشت بواسطه (وصال از هجران) آنان بياسوده، و آنان هم از منزل و مقر خويش خرسندند، آنان (راد) مردانى هستند كه در جهان پاكيزه كاران، و ديدگانشان سرشگ افشان بوده، شبشان در دنياشان از حيث خشوع و تضرع و استغفار (بمنزله) روز، و روزشان از حيث دهشت و دورى (از جهان بمنزله) شب است، آنگاه خداوند (همينكه تقوى و نيكى و اطاعت و دورى آنان را از جهان نگريست) بهشت را جاى باز گشت، و شادكامى را پاداش (كارهاى) ايشان قرار داده، و آنها ببهشت، و سلطنت هميشگى، و نعمت ثابت، و برقرارتر و شايسته ترند. بنابراين بندگان خداى، رعايت كنيد چيزى را كه برعايت آن چيز رستگارتان سود ميبرند، و به تباه ساختنش تبهكارانتان زيان مى بينند (و آن چيز تقوى و اعمال صالحه است) و با كارهاى نيكتان بر مرگها پيش تازيد، زيرا كه شما به هر چه پيش فرستيد گروگان، و به آنچه بجاى آورده ايد پاداش داده ميشويد، بدان ماند كه مرگ شما را دريافته، ديگر بازگشتى در كار نيست تا (بتوبه و تدراك براى آينده) نائل شويد، و از لغزش گناه وارهيد، خداوند ما و شما را بفرمانبردارى خود و رسولش بكار دارد و بفضل و
رحمتش از (سر تقصيرات) ما و شما در گذرد.بر جاى خويش باشيد، و بر بلا و رنج (جهان) شكيب ورزيد، نكند كه در سر درخواستهاى زبان دست و تيغهايتان را بكار اندازيد، مبادا به آن چيزيكه خداوند براى شما شتاب نكرده است، شتاب كنيد، (و خود را در سر كارهاى بيهوده بكشتن دهيد) زيرا هر كه از شما (كه طبق دستورات الهى رفتار كرده و) بر خوابگاه خويش بميرد، در حاليكه شناساى حق پروردگار، و حق رسول خدا (ص) و اهل بيتش بوده باشد، شهيد مرده است، اجرش با خدا است، و براى نيت پاكى كه داشته مستوجب ثواب است، و همين پاكى نيتش بجاى شمشير كشيدنش (در راه خدا) ميباشد، براستى كه هر چيز را سر رسيد و مدتى است (كه بدون بسر آمدن آن كوشش ناسودمند است، و شما هر وقت ديديد كفر و طغيان بالا گرفته، و كفار بسياراند، و شما از عهده جلوگيرى و جهاد با آنان برنميائيد، بيهوده خويش را به خطر جنگ با آنان نيندازيد، و همينكه از افعال آنان ناخورسند بوده، و خيال جنگشان را در خاطر مى پرورانيد، همين بمنزله جهاد در راه حق است).
