حکمت 317 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

This is a Digital Library

With over 100,000 free electronic resource in Persian, Arabic and English

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمد علی انصاری قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 317

بهنگاميكه آن حضرت را از كشته شدن محمد بن ابى بكر رضى الله عنه آگهى رسيد فرمود براستى كه اندوه ما در مرگ محمد باندازه شادى شاميان است لكن (تفاوت اين است كه سپاهيان معاويه) دشمنى را كم كرده اند، و ما دوستى را از دست داديم.

حکمت 318

عمريكه خداوند در آن عذر و بهانه فرزند آدم را ميپذيرد شصت سال است (كه ميتواند عرض كند خداى من وساوس شيطانى و هواجس نفسانى مرا بگمراهى كشيدند ولى در زمان ما كه كمتر كسى عمرش از شصت تجاوز ميكند انسان بايد هلاك كار را روى پايه چهل گذاشته بتوبه و تدارك برخيزد، چنانچه احاديث بسيارى نيز همين معنى را حاكى است).

حکمت 319

آنكه گنه بر وى دست يابد با همه پيروزى پيروزمند نيست (بلكه خوار است زيرا پيروزى و موفقيت در هر كارى شرطش از دستورات الهى خارج نشدن است وگرنه هركس ميتواند از راه غير مشروع مانند قتل و سرقت پيروزى بدست آورد.

حکمت 320

پاك پروردگار روزى تهيدستان را در اموال توانگران فرض و واجب گردانيده است، فلذا، هنگاميكه توانگر از دادن زر دريغ گويد تهيدست گرسنه اند، و خداوند پاك توانگران را براى اينكارشان تحت بازپرسى كشد.

حکمت 321

بى نيازى از پوزش خواستن ارجمندتر تا آن را تصديق كردن (كار را چنان بگذار كه بپوزشت نياز نيفتد تا ناچار شوى، و آن كار ناشايست را تصديق كنى و گردن گذارى).

حکمت 322

كمتر چيزيكه لازم است شما آن را براى پاك پروردگار بجاى آريد آنست كه با نعمتهاى او بر معصيتهايش يارى مجوئيد، (و اگر با طاعت از وى شكر نعمتش بجاى نمى آوريد لااقل كفران نعمت ننمائيد و آن را در عصيانش بكار مبريد).

/ 305