حکمت 354 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

بهنگاميكه تو را با خداوند پاك خواهشى باشد، آن خواهش را با درود بر رسول خداى، صلى الله عليه و آله آغاز كن آنگاه حاجتت را بخواه چرا كه خداوند بزرگتر از آنست كه دو خواهش از او بشود، يكى را برآورد و ديگرى را بگذارد.

حکمت 354

هر آنكه آبروى خويش را بخيل و خواهان است بايد نزاع و ستيز (با بى آبرويان) را از دست بگذارد.

حکمت 355

يكى از طرق نادانى پيش از حد امكان در كارى شتاب نمودن است، و يا پس از رسيدن گاه مناسب در آن شتاب ورزيدن.

حکمت 356

(گذشته را فراموش كن و) از آينده مپرس، و با كنون كه براى تو است بپرداز.

حکمت 357

انديشه و تفكر آئينه ايست روشن و عبرت گرفتن از اطوار روزگار ترساننده ايست اندرز دهنده و از براى تاديب تو اين بس كه آنچه بر ديگرى نه پسندى خود از آن دورى گزينى.

حکمت 358

دانش توام با كوشش است، دانشمند بكار كوشد، و علمش را با عمل مقرون سازد، علم دارنده اش را بعمل صلا ميزند، اگر پاسخش گفت و عمل كرد خوب وگرنه آن علم از عالم بگريزد (و باقى ماند چارپائى بر او كتابى چند).