لطفا منتظر باشید ...
نامه 072-به عبدالله بن عباس
از نامه هاى آن حضرت عليه السلام است، به عبد الله ابن عباس رحمه الله عليه (پسر عباس دانسته باش) هيچگاه تو بر مرگ پيشى نخواهى گرفت، و آنچه روزى تو نيست بتو نخواهد رسيد، و نيز بدانكه روزگار دو روزى بيش نيست، روزى بسود، و روزى بزيان تو است (بدنامى حيات دو روزى نبود بيش، آنهم كليم با تو بگويم چسان گذشت، يك روز صرف بستن دل شد، باين و آن، روز دگر بكندن دل زين و آن گذشت) ديگر آنكه جهان سراى دارائى و دولت و دست بدست گرديدن است (و خدا نيز هر روز در شانى است، روزى از اين مى ستاند، و روزى به آن ميبخشد) بنابراين هر آنچه از جهان كه بسود تو است، با همه ناتوانيت بتو ميرسد، و هر آنچه بزيان تو است با همه توانائيت از آن جلوگيرى نتوانى (پس چه بهتر كه براى بدست آوردن مال و دنيا پر حريص نباشى و خويش را بدست تقدير خداوند بسپارى كه آنچه را خداوند خواست همان است و كم و بيشى ندارد).نامه 073-به معاويه
از نامه هاى آن حضرت عليه السلام است، بمعاويه (در پاسخ نامه اش) معاويه، براستى كه من از شنيدن، و پى درپى پاسخ نگاشتن نامه تو، راى خويش را ناتوان كننده، و هوش و فراستم را باشتباه اندازنده ام (زيرا با اينكه ميدانم اين سخنان دلنشين كه از سرچشمه حقيقت مايه ميگيرد، ابدا در دل سخت و سنگين تو اثرى ندارد، و من برخلاف ميل و انديشه ام، بلكه از راه اتمام حجت ناچارم نامه تو را پاسخ بنگارم) هر آنگاه كه تو از روى ريو و دستان خواهان چيزهائى از من شده، نامه هائى براى جواب گرفتن بمن مينويسى (تا مگر احيانا عليه من مدركى بدست آورده، و آن را دستاويز مقاصد شوم خويش قرار دهى، آن دقت درست) شخص سنگين بخواب فرو رفته را ميمانى، كه خوابهاى در هم و پريشان ميبيند، و بدان سرگردان مرد ايستاده مانى كه ايستادنش بيچاره اش كرده، نميداند پيشامد بسود و يا بزيان او است (چون آنچه تو مينويسى از روى نادانى و درماندگى است، و تو از پستى و فرومايگى كوچكتر از آنى كه بكس تشبيه شوى) تو به آن خواب و يا ايستاده نمانده، بلكه او بتو مانند است، سوگند با خداى اگر باقيماندن تو را (براى امريكه خود ميدانم) خواهان نبودم ازمن بتو كوبندهائى ميرسيد، كهاستخوان را بشكند، و گوشت را آب كند (جنگى سرپا ميكردم كه تو را يكسره نابود سازد) و بدانكه شيطان تو را از اين باز داشته است كه بكارهاى نيكت برسى، و گفتار اندرز دهنده ات را بشنوى (و از بيراهه براه باز آئى) درود بر آنكه اهليت آن را داراست.
