پاكدامنى آرايش نادارى است، و سپاسگذارى پيرايه دارائى.
حکمت 334
روز دادگرى بر ستمگر بسى دشوارتر از روز بيدادگرى بر ستمكش است.
حکمت 335
گفتارها نگهدارى شده، و هر كس گروگان كردار خويش است، مردم همه عيبناك و ناقص اند جز آنكس را كه خداى نگهدارد، پرسش كننده ايشان به رنج در اندازنده، و پرسش شده ايشان رنج برنده است، آنكه انديشه اش از ديگران رساتر است (چون حلم و بردباريش كم است) دستخوش خشم و خوشنودى گردد، و انديشه اش را درست بكار نيندازد، و آنكه درشت استخوانتر و بردبارتر است، به يك گوشه چشم در وى ديدن، و به يك كلمه درباره اش گفتن بخشم افتد و حالش دگرگون گردد.
حکمت 336
مردم خداى را پاس داريد (و آرزوهاى جهان را واگذاريد) اى بسا كسيكه آرزومند چيزى است كه به آن نميرسد، و بنائى را كه در آن ساكن نميگردد ميسازد، و مالى را كه بزودى واميگذارد گرد مى آورد، در صورتيكه دور نيست آن مال را بباطل گرد آورده و از حقى باز گرفته باشد، از راه حرام بدان رسيده، و بخاطر آن زير بار (كمرشكن) گناهان رفته است، با همان بار گران وزر و وبال باز گردد، و با تاسف و اندوه بر پروردگارش وارد شود، خدا از حال او خبر داده و در سوره 22 آيه 11 فرمايد (خسر الدنيا و الاخره ذلك هو الخسران المبين) اين شخص در دنيا و آخرت زيانكار، و كار زيانش نيك آشكار است.