و نيز در معنى اين آيه شريفه سوره )16( آيه )9( كه خداوند جليل فرمايد ان الله يامر بالعدل و الاحسان فرمود: عدل ستم نكردن، و احسان جود و بخشش نمودن است.
حکمت 224
هر آنكه با دست كوتاه ببخشد با دست بلندش ببخشند، سيدرضى عليه الرحمه گويد: معنى اين است كه آنچه را كه مرد از مالش ولو كم در راه خير و نيكوئى ببخشد خدايتعالى اجر عظيمى برايش مقرر ميفرمايد و دو دست اينجا عبارت از دو نعمت است، حضرت عليه السلام بين نعمت خدا و بنده بكوتاه و بلند جدائى افكنده، اين را كوتاه و آن را بلند قرار داده اند، چرا كه نعمت خدا هميشه و دائم است و بر نعمت مخلوق بسيار فزونى دارد، و اصل كليه نعمتها نعمت خدا است، و هر نعمتى بسوى نعمت خدا باز ميگردد و از آن گرفته ميشود.
حکمت 225
حسن جانم، آن مباد كه (در كار افروختن آتش جنگ پيشدستى كنى و) كسى را بمبارزت خوانى لكن اگر كسى تو را خواند (بيدرنگ) پاسخش گوى زيرا خواننده ستمكار، و ستمكار بخاك افتادنى است.
حکمت 226
بهترين خوهاى زنان بدترين خوهاى مردان است، و آن عبارت از گردنكشى، و ترس و بخل است زن كه خودپسند شد كس را بخود راه نگذارد، بخيل كه باشد مال خود و شوهرش را نگهدارد ترسو كه شد از آنچه بوى روى آورد بگريزد.
لطفا منتظر باشید ...
