لطفا منتظر باشید ...
حکمت 303
اباحمزه انس بن مالك الانصارى الخزرجى خادم و دربان حضرت رسول الله عليه و آله است حضرت بطول عمر درباره وى دعا فرمودند، و او تا زمان عمر عبدالعزيز زنده بود، داراى بيست پسر و هشتاد دختر گرديد، راوى حديث طير مشوى است، نوشته اند او دو هزار و دويست هشتاد و سه حديث از رسول خدا (ص) روايت ميكرد مع ذلك بحال كفر و نفاق در بصره بمرد و در يك فرسنگى آن شهرستان بخاك سپرده شد، بهنگاميكه طلحه و زبير رهسپار بصره شدند حضرت اميرالمومنين انس را فرستادند پيش آنان رفته چيزى را كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره آنان شنيده بود به آنها گوشزد نمايد، و آن چيز اين بود كه طلحه و زبير و انس روزى نزد پيغمبر خدا حاضر و حضرت به آن دو فرمود شما با على خواهيد جنگيد، و باو ستم روا خواهيد داشت، بارى انس رفت و باز آمد عرض كرد يا اميرالمومنين من آن مطلب را فراموش كردم حضرت فرمودند) اگر دروغ بگوئى خدا تو را بسپيدئى بزند كه عمامه آن را نپوشاند، و پس از آن ديگر انس جز با نقاب ديده نشد. سيدرضى (ره) گويد: مراد از آن برص و پيسى است. مترجم گويد: پيدا نيست كه سيد عليه الرحمه روى چه اصلى مبروص گرديدن انس را موكول برسالت او ببصره نمودهاست در صورتيكه از كوفه تا بصره راه بسيار و اگر چيزى را كه انس بايد بطلحه و زبير تذكر دهد فراموش كرده بود يا نميخواست بگويد بايد همان وقت گفته باشد كه من يادم رفته است مگر اينكه بگوئيم انس بصره رفته است طلحه و زبير او را فريفته و چنين حرفى را يادش داده باشند، لكن آنچه از برخى از كتب ديگر بدست مى آيد اين است كه انس در مجلسى منكر حديث غدير و سخن گفتن اصحاب كهف با آن حضرت گرديد و گفت من چنين چيزها بياد ندارم با اينكه داشت حضرت به تشنگى و برص بر وى نفرين كردند و او ديگر نميتوانست در ماه رمضان روزه بگيرد، و نميتوانست از شدت برص سپيدى صورتش را از مردم پنهان دارد. انتهى.
