پس از دانستن خويش را بنادانى مزنيد، و يقينتان را بشك مبدل مسازيد، همينكه دانستيد عمل كنيد، همينكه يقين كرديد اقدام نمائيد.
حکمت 267
طمع، انسان را به آبگاهى كشد كه بازش نگرداند، و ضامنى است كه بعهدش وفا نكند، چه بسا نوشنده كه پيش از سيرابش آبش در گلو بشكند، (و در سر آز جان را از دست بدهد) و هر اندازه رتبه چيزيكه بشر آن را خواهان است بزرگ باشد مصيبت از دست دادن آن همان اندازه بزرگ است آرزوها چشمان بينشها را كور سازد، و بهره و نصيب آنكس كه در پى بچنگ آوردن بهره نيست بسويش بيايد.
حکمت 268
بار خدايا پناه بر تو اگر من در برابر ديدگان ديگران را در پيش تو زشت بدارم، براى ظاهرم را بيارايم، و باطنم اينكه خودى بمردم بنمايانم به نگهدارى آنچه كه بر من از آنها آگاهى كامل دارى بكوشم و حسن ظاهرم را بمردم بنمايانم، و ليكن زشتكاريم را نزد تو آرم تا در نتيجه به بندگانت نزديك و از رضا و خوشنودى تو دور گردم (واى بر كسانيكه اين طوراند، و رضاى مخلوق را بر سخط خالق ترجيح مينهند).
حکمت 269
نه سوگند به آن خدائيكه از قدرت او شام كرديم در پاره از تاريك شبى كه از روز روشن پديدار ميگردد كه چنين و چنان نيست (كه بندگان خداى همواره در چنگال جور و ستم سلاطين جابر و خونخوار بسر برند. روزيكه اجازه ظهور حضرت ولى عصر امام زمان عجل الله فرجه الشريف را صادر فرمايد آن حضرت از سلاطين انتقام كشد و جهان را از لوث شرك و ستم بپردازد).
حکمت 270
اندك كارى كه هميشه بر آن بپائى، اميد بر آن بيش از كار بسيارى است كه از آن خسته شوى
حکمت 271
هنگاميكه مستحبات بواجبات زيان رساند، آنها را ترك گوئيد.
حکمت 272
آنكه دورى سفر را بياد داشته باشد، به تهيه توشه افتد.