حکمت 031 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 031

نيكوكار خودش از كارش بهتر، و بدكار خودش از كارش بدتر است (زيرا تا شخص خودش خوب يابد نباشد كار خوب و بد از وى سر نزند).

حکمت 032

ببخش نه تا سرحد اسراف، اندازه گير باش نه سخت گيرنده (بر خود و عيالاتت).

حکمت 033

برترين بى نيازى واگذارى آرزومند است.

حکمت 034

آنكه بسوى چيزيكه مردم آن را خوش ندارند بشتابد، مردم آنچه ندانند درباره اش بگويند (و تهمت بر وى بندند)

حکمت 035

آنكه آرزوى دراز داشت، كار را زشت گذارد.