آن حضرت عليه السلام را گفتند اگر مردى را در خانه اش انداختند، در را برويش در بندند روزيش از كجا ميرسد، فرمودند از همانجا كه اجلش در ميرسد.
حکمت 349
يكى از كسان فاميلى مرد حضرت عليه السلام در تسليت آن مرد آن فاميل را فرمودند: اين مرگ او نه بشما آغاز يافت و نه آنجا اين رفيق شما (در زندگيش گاهى) بسفر ميرفت اكنون چنان انگاريد كه مسافرتى كرده است برود و برگردد، اگر برنگشت شما بسوى او خواهيد رفت (و او را در آن جهان ديدار خواهيد كرد، فلذا گريستن بر فقدان وى كارى بيهوده است).
حکمت 350
الا ايمردم، خداى ميخواهد شما را از نعمتش بيمناك بيند، بدانسانكه از كيفرش هراسانتان مييابد، مسلم است آنكه بدانچه در دست دارد گشايشى برايش حاصل گردد، چنانچه آن را مقدمه كم كم بعذاب رسيدن نه بيند اين مرد از مركز خوف ايمن مانده و آسوده نشسته است، و آنكه بدانچه در دست دارد بروى تنگ گرفته شود، و آن را آزمايشى فرض نكند، اين مرد پاداشى را كه آرزومند است تباه ساخته است.
حکمت 351
شما اى كسانيكه بچنگال نفس و هوس اسيريد، آرزو را كوتاه كنيد كه صداى بهم خوردن دندانهاى حوادث نمى ترساند جز آن كسانى را كه پايبند جهان اند (و از پيش آمد ايمن كه ناگاه بادى سهمگين بوزد و بساطشان را در نوردد) الا اى مردم، شما خودتان اصلاح نفوستان را عهده دار شويد و آنها را از تجرى بر عادات نكوهيده بازداريد (تا روى رستگارى ببينيد).
حکمت 352
بسخنى كه از ديگرى سرميزند اگر احتمال نيكى در آن ميرود تو نبايد به آن بدگمان باشى (لكن اين در جائى است كه صلاح بر زمان غالب باشد لكن اگر فساد بر زمان غلبه داشت، بمردم خوش بين بودن خويشتن را فريفتن است).