طلاقت لسان و ذلالت بيانت را بر آنكه تو را سخنورى آموخت متوجه مگردان (و اگر در علم ديانت توانا شدى عليه ديانت اقدام مكن)
حکمت 404
تو را ادب اين بس كه هر چه را از ديگرى بد ميدانى خودت آنرا بجاى نياورى.
حکمت 405
آنكه همچون رادمردان بشكيبائى گرايد و شكيبا است، وگرنه مصيبت را همچون نادان نابخرد و ناشكيبا فراموش كرده است.
حکمت 406
در خبر ديگر است كه آن حضرت از روى دلدارى با شعث ابن قيس (كه شايد فرزندش مرده بود) فرمودند اگر شكيب ورزيدى و صبر كردى كه خوب، وگرنه همچون چارپايان مصيبت را از ياد خواهى برد
حکمت 407
جهان فريب دهنده، و زيان زننده، و زود گذرنده است، پاك پروردگار راضى نشد كه آنرا بپاداش بدوستانش، و يا از راه كيفر بدشمنانش دهد، براستيكه جهانيان همچون كاروانى هستند كه در حالى كه (براى رفع خستگى) بكاروانسرائى فرود آمده اند بناگاه كاروان سالار نهيبشان زند كه هاى مسافران اين سرا شما را در خور زيستن نيست بكوچيد (و بار بربنديد خنك آن رادمرديكه سبكبارتر و بمنزل رسنده تر است)