ديدن تنها با چشمها نيست (بلكه با چشم دل و باطن است) چه بسا كه ديده ها بدارنده خود دروغ ميگويند عمق مطلب غير از آنست كه ظاهر مى بيند) لكن كسيكه از خرد خواهان اندرز است خردبارى خيانت نكند (و حقيقت را برايش بدرستى مكشوف سازد).
ميان شما و پند و اندرز پرده از غرور و غفلت حائل است (هر كس آن پرده را دريد گوش دلش بگوهرهاى مواعظ انبيا و بزرگان گرانبار گرديد).
در كارها نادان شما تند و زياد رو و دانايتان كند و تاخير كننده است (و اين هر دو در يك ميزان اند و عاقل تمام عيار كسى است كه ميانه رو باشد).
دانش راه بهانه بهانه جويان را ميبندد (و فرداى قيامت علماء نمى توانند بگويند ما نمى دانستيم)
با هر كه شتاب كننده و زودش خواهند مهلت خواهد، و آنكه را مهلت دهند و زودش نخواهند بهانه جويد (آنكه زود از جهان برود براى كار نيك خواهان بازگشتن باشد، و آنكه دير از جهان برود كار امروز بفردا افكند، پس انسان بايد وقت را غنيمت شمرد و تا فرصت باقى است كارى انجام دهد).