تا بصورت آب در آيد تا بچيزيكه بآن ميرسد ضرر نرساند الخ.

پيداست كه ابرهاى گرم در اثر بادها خود را بطبقه‏ى يخ ميزنند و آنرا آب كرده بصورت باران ميريزند.

بَرر

اين مادّه در قرآن مجيد بسه معنى آمده و ريشه همه يكى است.

1- برّ (بفتح اول) خشكى:

مثل «هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ» يونس: 22، او كسى است كه شما را در خشكى و دريا راه ميبرد.

2- برّ «بفتح اول» احسان كننده و نيكو كار مثل «إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ» طور: 28، حقّا كه اوست صاحب احسان وسيع و مهربان و مثل «وَ بَرًّا بِوالِدَتِي وَ لَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّاراً شَقِيًّا» مريم: 32، مرا بمادرم نيكو كار گردانيد و جبّار و شقى نگردانيده.

3- برّ (بكسر اول) نيكى.

خوبى. مثل «أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ» بقره: 44 آيا مردم را بنيكى دستور ميدهيد و خود را از ياد ميبريد؟

برّ بمعنى اوّل، اسم و بمعنى دوّم، صفت و بمعنى سوّم مصدر است.

راغب در مفردات ميگويد:

برّ (بفتح اول) خشكى، از اين معنى توسّع بنظر آمده لذا، بتوسّع در خير برّ (بكسر اول) گفته شده است.

و خلاصه اينكه معناى اصلى كلمه خشكى است و چون خشكى توأم با وسعت است بدان سبب به نيكى وسيع برّ (بكسر اوّل) و به بسيار نيكى كننده برّ (بفتح اوّل) گفته‏اند. ابرار: يعنى نيكو كاران «إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ» انفطار: 13 بررة نيز بهمان معنى است مثل «بِأَيْدِي سَفَرَةٍ كِرامٍ بَرَرَةٍ» عبس: 16.

بروز: آشكار شدن. راغب گويد: براز بمعنى فضاى خالى است گويند: «برز: حصل فى براز»