است، بيت عتيق يعنى خانه محترم اين وجه از دو وجه گذشته بهتر است و مؤيّد آن كلمه حرام است كه در بعض آيات صفت بيت واقع شده مثل «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ» مائده: 97 و حرام چنانكه ميدانيم بمعنى محترم است.

بيت‏

5- كلمه بيت در قرآن در بيوت مردم و حشرات و چادر و غيره بكار رفته است مثل «وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعامِ بُيُوتاً» نحل: 80 «وَ أَوْحى‏ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً» نحل: 68 «كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتاً» عنكبوت: 41.

6- «وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‏ وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها» بقره: 189.

اهل تفسير گفته‏اند: در جاهليّت اشخاص محرم ماداميكه در حال احرام بودند بمنازل خود نقبى زده و از آن داخل ميشدند و آنرا كار خوب مى‏پنداشتند، در مجمع البيان آنرا از ابى جارود از امام باقر عليه السّلام نقل كرده است.

بنا بر اين، آيه ميگويد خوبى آن نيست كه بخانه‏ها از عقب آنها در آئيد بلكه خوبى در تقوى است و بمنازل از درهاى آنها در آئيد.

و در وجه ربط ما بعد آيه با ما قبل آن كه ميگويد «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَواقِيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ» گفته‏اند: چون در ما قبل از حجّ ياد شده بدان مناسبت اين عادت بد ذكر و ردّ آن تذكّر داده شده است.

در اخبار اهل بيت عليهم السلام كه در تفسير عياشى و غيره نقل شده «وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها» باتيان امور از وجوه شرعى معنى شده و نيز نقل شده: «آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم ابواب اللَّه و سبيله و الدّعاة الى الجنّة و القادة اليها و الأدلَّاء عليها الى يوم القيمة».

7- نا گفته نماند از اينكه نقل شد: بيت بمعنى مسكن است خواه از سنگ باشد يا پارچه و از اينكه در معنى «دار» ميگويند: محلّى است