كند.
بآخر رسيدن. وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي مائده: 3 وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضاعَةَ بقره: 233.
ثُمَّ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ تَماماً عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَ تَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ ... انعام: 154 پس بموسى كتاب داديم براى آخر رسيدن و تمام شدن بر آنكه نيكو كارى كرد و براى تفصيل هر چيز. ميشود مراد آن باشد كه شريعت موسى در دوران خود تمام شدن و گسترش يافتن شريعتهاى قبل بود لذا «تماما» فرموده است در جوامع الجامع آنرا اتمام كرامت و نعمت بر محسنين يا اتمام نعمت بر موسى عليه السّلام فرموده است بنظرم مراد آنست كه دين موسى در موقع خود دين تمام بود مخصوصا بقرينه وَ تَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ كه در ذيل آيه است على هذا اين آيه نظير الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ است مائده: 3 ....
تنور نان. حَتَّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ ... هود:
40 تا چون امر ما آمد و تنور فوران كرد. در قاموس و صحّاح و اقرب الموارد معناى اوّلى تنّور را همان تنور نان گفتهاند. در الميزان هست:
تنّور همان تنور نان است و آن چيزيست كه لغت عربى و فارسى در آن متّحداند و يا اصل آن فارسى است.
اين كلمه دو بار در قرآن آمده است. ظاهر آيه آنست كه شروع طوفان نوح با جوشيدن آب و فوران آن از يك تنور معهود بوده است.
در باره آن اقوال ديگرى هست طالبين به مجمع و غيره رجوع كنند از آنجمله از ابن عباس و غيره نقل شده كه تنّور روى زمين است و زجّاج آنرا اختيار كرده است و در صحاح آنرا بعلى عليه السّلام نسبت ميدهد و در مجمع و الميزان احتمال دادهاند كه مراد از «فارَ التَّنُّورُ» اشتداد غضب خداوند باشد. عيّاشى در تفسير خود چند حديث آورده كه