داود و سليمان علم و حكمت داديم اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيامده است.
از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد وَ لَوْ تَرى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَرِيبٍ سباء: 51. ايكاش ببينى آنگاه كه بفزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند.
لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ آل عمران: 153. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه بمصيبتى كه بشما رسيده است.
(تفاوت) الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى فِي خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ ملك:
3. تفاوت بمعنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگر است. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آنديگرى را فوت نميكند و از دست نميدهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هماند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مىتابد، درياها تبخير ميشوند، ابرها بوجود ميايند، جريان جوّ آنها را بخشكيها ميراند، بارانها ميبارند، دانهها ميرويند، نعمتها بدست مردم ميرسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده بمواد كانى و اصلى تبديل ميكنند، عدهاى از بين ميروند ديگران جاى آنها را ميگيرند اين روش در تمام موجودات اعمّ از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائيكه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد بطور عموم ميگويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نميدهند و از همديگر كنار نميشوند بار ديگر بنگر و دقّت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مىبينى؟
گروه. طائفه. كُلَّما أُلْقِيَ فِيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ يَأْتِكُمْ