وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ. حَتَّى إِذا جاؤُ قالَ أَ كَذَّبْتُمْ بِآياتِي وَ لَمْ تُحِيطُوا بِها عِلْماً أَمَّا ذا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ. وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ بِما ظَلَمُوا فَهُمْ لا يَنْطِقُونَ نمل: 83- 85. يعنى روزى كه گروهى را از آنانكه آيات ما را تكذيب ميكنند جمع ميكنيم. و از پراكنده شدن منع شوند. تا چون آمدند خدا فرمايد آيا آيات مرا بى- آنكه بآنها دانا شويد تكذيب نموديد يا چه كارى ميكرديد؟ قول (عذاب) بر آنها واقع شود و سخن نگويند.از آيه اول باستناد «نحشر فوجا» بوجود رجعت استدلال شده زيرا خدا در باره قيامت فرموده وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً كهف: 47.يعنى همه را جمع كرديم واحدى را را نگذاشتيم. پس حشر فوجى از هر امّت لابد قبل از روز قيامت است و آن نيست مگر رجعت.نگارنده گويد: بايد دو مطلب مورد توجه باشد يكى آنكه اگر آيه راجع برجعت باشد مخصوص بامت اسلامى نيست و لفظ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مبيّن آنست كه رجعت از هر امّت خواهد بود، لازمه اين سخن آنست كه در آينده و مثلا در زمان امام زمان عليه السّلام يا بعد از آنحضرت از
لطفا منتظر باشید ...
