فَرَق‏ - قاموس قرآن جلد 5

تو و پروردگارت برويد و بجنگيد ما در اينجا نشسته‏ايم. موسى گفت:

خدايا من جز بخود و برادرم قدرت ندارم ميان ما و قوم فاسق جدائى بيفكن بقول طبرسى بر ما جزا ده آنچه مستحقّيم و بر آنها جزا ده آنچه مستحق‏اند.

وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلى‏ مُكْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزِيلًا اسراء: 106. ظاهرا مراد از فَرَقْناهُ نزول تدريجى قرآن است يعنى نزول آيات قرآن را از حيث زمان از هم جدا كرديم تا با تأنّى آنرا بر مردم بخوانى ظاهرا مراد از نَزَّلْناهُ نيز نزول تدريجى قرآن است.

فَرَق‏

(بر وزن فرس) بمعنى خوف است و فعل آن از باب علم يعلم آيد وَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَ ما هُمْ مِنْكُمْ وَ لكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ توبه: 56.

منافقان قسم ميخورند كه از شما اند از شما نيستند ليكن ميترسند (كه اگر اظهار ايمان نكنند كشته يا اسير گردند) راغب گويد آن تفرّق و تشويش قلب است از خوف. طبرسى فرموده اصل آن از مفارقت اموال است حين الخوف.

(تفريق): پراكنده كردن. جدائى افكندن در قرآن مجيد در اختلاف دينى و غيره بكار رفته است مثل:

فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً انعام:

159. و نحو فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ ...

بقره: 102. از هاروت و ماروت چيزيرا ميآموختند كه با آن ميان مرد و زنش اختلاف ايجاد ميكردند.

إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا أُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا ... نساء:

150. فرق ميان خدا و رسل آنست كه بخدا و ببعضى از رسل ايمان آورند و بعض از رسل را تكذيب كنند مثل يهود كه بخدا و موسى ايمان آوردند و بعيسى و محمد كافر شدند و مثل