حضرت رضا عليه السّلام نقل شده: «فَثَمَّ عَمَدٌ وَ لكِنْ لا تُرى» در آنجا ستونهائى هست و ليكن ديده نميشوند.
ظاهرا مراد از آيه احتمال اول است و آن در اثبات قدرت خدا قويتر است. يعنى: مىبينيد كه آسمانها را بىستون بالا برده. و اين با روايت فوق منافى نيست زيرا روايت ناظر بنامرئيهاست گرچه احتمال دوم را تأييد ميكند.
إِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ. فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ همزه: 8 و 9. آتش بر آنها بسته شده در ستونهاى كشيده. رجوع شود.
به «وصد».
عمر
عمارة بمعنى آباد كردن است أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ توبه: 19.
وَ أَثارُوا الْأَرْضَ وَ عَمَرُوها أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوها روم: 9. زمين را زير رو و آباد كردند بيش از آنچه اينها آباد كردند. عمر (بر وزن عنق و فلس) دوران زندگى و مدت آبادى بدن بوسيله حيات و روح است. وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلى أَرْذَلِ الْعُمُرِ نحل: 70. عمر در آيه بر وزن (عُنُق) است و در آيه لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ حجر: 72. بر وزن (فلس) است طبرسى و راغب گويند: هر دو وزن بيك معنى است ولى قسم مخصوص بوزن (فلس) است. علت آن اخفّ بودن فتح ميباشد.
در تمام قرآن فقط در اين آيه بعمر حضرت رسول صلّى الله عليه وآله سوگند ياد شده ابن عباس گويد: خدا احدى را گراميتر بخود از محمد صلّى الله عليه وآله نيافريده و نشنيدم خدا بزندگى كسى قسم بخورد جز بحيات آنحضرت.
(تعمير): اعطاء زندگى. أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ فاطر: 37. آيا زندگى نداديم بشما آيا زنده نگاه نداشتيم شما را مدتيكه