در مجمع البيان فرموده: راويان حكايات اتفاق دارند بر اينكه نام پادشاه يمن كه قصد ويرانى كعبه را كرد ابرهه بن صباح اشرم بود ...ابرهه در يمن كعبهاى بنا كرد و در آن قبّههائى از زر قرار داد، باهل مملكتش دستور داد كه بجاى بيت الحرام بزيارت آن بروند، مردى از عرب بنى كنانه كه به يمن آمده بود وارد كعبه ابرهه شد و در آنجا كثافت كارى كرد، ابرهه چون وارد آنجا شد و كثافت را ديد گفت: كه اينكار را كرده؟! بنصرانيّتم قسم آنخانه (كعبه مسلمين) را خراب ميكنم تا هيچ كسى بزيارت آنجا نرود، دستور تجهيز لشكريان را صادر كرد فيلان جنگى را نيز آورد بيشتر آنانكه از وى پيروى كردند قبائل عكّ و اشعريّون و خثعم بودند.با لشكريان بقصد ويرانى كعبه بيرون شد در بين راه مردى از بنى سليم را گفت كه مردم را بحجّ خانهايكه بنا كرده بود بخواند، يكى از مردان بنى كنانه رسول او را كشت، اين خبر بر شدّت خشم ابرهه افزود و در رفتن شتاب كرد، از اهل طائف رهنمائى خواست مردى نفيل نام را از قبيله هذيل با او برهنمائى فرستادند، وى آنها را هدايت كرد تا در مغمس شش ميلى مكّه اردو زدند.پيشاهنگان لشكريان بسوى مكّه سرازير شدند، قريش كه تاب مقاومت نداشتند در كوهها متوارى گرديدند در مكّه جز عبد المطلب بن هاشم عليه السّلام نماند كه بر منصب سقايه حاجّ بود و نيز شيبة بن عثمان بن عبد الدار كه كليد دار بيت بود عبد المطلب از دو طرف باب كعبه گرفته و ميگفت:«لاهُمَّ انَّ المرءَ يَمْنَعُ رَحْلَهُ فَامْنَعْ رِحَالَكَ لا يَغْلِبُوا بِصَليبِهِمْ وَ مِحالِهِمْ عدْواً مِحالَكَ لا يَدْخُلُوا الْبَلَدَ الْحَرامَ اذاً فأمُرْ ما بَدا لَك» اى خدا مرد از منزل خويش حمايت ميكند از جمعيّت خويش حمايت كن.تا با صليب و نيروى خويش بر حرم
لطفا منتظر باشید ...
