جا گشادن. «فسح له فى المجلس: وسّع و فرّج ...» در نهج البلاغه خطبه: 181. فرموده: «و انتم سالمون فى الصّحّة قبل السّقم و فى الفسحة قبل الضيّق» شما سلامتايد. در صحّت هستيد پيش از مرض و در وسعت هستيد پيش از تنگى.يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَ إِذا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا ...مجادله: 11.آيه شريفه در بيان يك وظيفه اخلاقى است و روشن ميكند كه مسلمانان در محضر رسول خدا صلّى الله عليه وآله طورى مىنشستند كه بتازه واردان جا نمىماند مأمور شدند بديگران نيز جا بگشايند كه همه از مجلس استفاده كنند. چنانكه در مجمع نقل شده.تَفَسَّحُوا فِي الْمَجالِسِ يعنى در مجالس جا باز كنيد تا ديگران نيز بنشينند يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ تا خدا براى شما از هر حيث در دنيا و آخرت وسعت بدهد، اينكه بعضى گفتهاند:تا خدا در بهشت براى شما وسعت دهد. ظاهرا دليلى ندارد و حمل بر عموم اولى است. وَ إِذا قِيلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا و چون گفته شود برخيزيد، برخيزيد «نشز» بمعنى برخاستن است ظاهرا مراد آنست: چون بشما گويند برخيزيد و برويد مجلس تمام شد. يا ديگران نيز استفاده كنند. برخيزيد و برويد. بعضى از بزرگان فرمودهاند:نشوز آنست كه شخص از جاى خويش برخيزد تا ديگرى در جاى وى بنشيند زيرا كه او محترم و قابل تعظيم است.در اينصورت مراد آن است كه جاى خويش را بديگران بدهيد ولى اين ظاهرا مراد از آيه نيست. فسح فقط سه بار در قرآن آمده كه گفته شد.
لطفا منتظر باشید ...
