عوذ - قاموس قرآن جلد 5

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

قاموس قرآن - جلد 5

سیدعلی اکبر قرشی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اصل آن عود است بر وزن حبر واو بياء قلب شده راجع بآيه فوق رجوع شود به «ميد». لفظ عيد فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.

عوذ

پناه بردن. التجاء. «عاذَ بِهِ:

لَجَأَ وَ اعْتَصَمَ». قالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجاهِلِينَ بقره: 67. گفت پناه ميبرم بخدا از اينكه از جاهلان باشم.

(اعاذه): در پناه قرار دادن وَ إِنِّي أُعِيذُها بِكَ وَ ذُرِّيَّتَها آل عمران: 36.

من او و ذرّيه‏اش را بتو ميسپارم.

(استعاذه): پناه بردن و اعتصام.

فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ نحل: 98. بخدا از شيطان رجيم پناه بر.

(معاذ): مصدر ميمى است قالَ مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي يوسف: 23. نصب آن براى مفعول مطلق است «اعُوذُ بِاللَّهِ مَعاذاً» يعنى: پناه بر خدا از اينكار كه تو مرا ميخوانى او مربّى من است (بنا بر آنكه ضمير إِنَّهُ بعزيز مصر راجع باشد).

عور

عورت هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد.

مثل آلت تناسلى و نيز هر چيزيكه انسان از آن ميترسد مثل شكاف و محل عبور در مرزها.

راغب گويد: عورة سوأه انسان است (آلت تناسل) و آن كنايه و اصلش از عار است زيرا در ظاهر شدن آن عار هست از اين جهت زنان عورت ناميده شده‏اند.

يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً احزاب:

13. مراد از عورة در آيه بى‏حفاظ بودن است كه بيم حمله و تاراج هست در جنگ خندق عدّه‏اى از رسول خدا صلّى الله عليه وآله اجازه ميخواستند بشهر بر گردند و ميگفتند خانه‏هاى ما بى- حفاظ است مى‏ترسيم تاراج كنند خدا فرمود: خانه‏ها بى‏حفاظ نيستند اينها جز فرار قصدى ندارند.

أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ نور: 31. آيه درباره جواز اظهار زينت زن است مراد از

/ 320